Het afscheid
Het was vroeg in de morgen toen de wekker klonk. We gingen uit bed en trokken onze kleren aan. Nadat we aangekleed waren was het tijd om te ontbijten. Na het ontbijt vertrokken we met z’n allen naar iop om voor eens en altijd ( voor sommigen) afscheid te nemen. Na een afscheid zonder te veel tranen vertrok de bus richting de massai stam die we vandaag gingen bezoeken.
Eenmaal aangekomen werd steeds meer duidelijk hoe de massi leeft. De massai stam die we bezocht bestond uit een man zes vrouwen en wel veertig kinderen. Van de zes vrouwen waren er twee naar de hemel vertrokken. Toen we een beetje bijgekomen waren van de reis kregen we een rondleiding over het terrein van de massai hoofd.
Na de rondleiding was het tijd om vragen te stellen aan de massai, toen niemand meer vragen had, was het dan eindelijk tijd voor de lunch. Na de lunch maakten we ons klaar voor een traditionele massai dans. We maakte ons klaar door ons te kleden in typische massai kleding. Nadat we omgekleed waren vertrokken we naar het veld om vervolgens toegezongen te worden door de massai jongens.
Na de dans was het tijd om ook afscheid te nemen van de overige iop medewerkers die met ons mee gekomen waren. Na een droevig afscheid vertrok de bus richting mikumi.
Na een vreselijk lange busrit kwamen we eindelijk aan bij ons hotel. Daar gingen we vervolgens met z’n allen zwemmen en maakten we ons vervolgens ieder voor zich klaar voor het avondeten.
Na net avondeten was het tijd om dan eindelijk onze oogjes te sluiten.
Reactie plaatsen
Reacties