De busrit
Nadat alles geregeld was bij de douane mochten we dan eindelijk in de bus zitten die ons in 12 naar illula brengt. De eerste paar kilometers reden we nog in het donker het was tenslotte 04:20 toen we vertrokken. Na half geslapen te hebben was het tijd voor onze eerste stop.
We stopte bij een klein restaurantje aan de kant van de weg waar we onze lege maatjes konden vullen. Na een uur gestopt en een heerlijk scrambeld eg te hebben gegeten konden we onze busrit vervolgen.
We reden en reden en zagen het landschap steeds meer veranderen van stad naar arme dorpjes met vervallen huisjes. We reden door berglandschap vlaktes en door het mikumi national park. We waren nog geeneens op safari maar konden wel uitgebreid genieten van giraffen, zebra’s, gnoes , gazellen, wilde zwijnen en apen.
Na dat we 50 kilometer door het park gereden hadden, kwamen we aan op onze lunch plek. Het was een prachtige loge met een zwembad, helaas mochten we er niet inspringen. Nadat we uitgebreid hadden geluncht konden we de rit vervolgen.
Na een verschrikkelijk lange busrit van meer dan 12 uur kwamen we eindelijk aan bij iop.
We werden hartelijk ontvangen door de bewoners en vrijwilligers. Na het ontvangst was het feest. De lokale bevolking kwam samen bij iop om te vieren dat we er waren. Helaas duurde het feest heel lang en konden we pas om 21:00 eten. Na het eten was het tijd om naar onze kamers te gaan en eindelijk konden we ons opfrissen en slapen.
Reactie plaatsen
Reacties